علی اف، حیدر (۱۹۲۳ـ۲۰۰۳)
علی‌اُف، حیدر (۱۹۲۳ـ۲۰۰۳)
سیاستمدار اهل جمهوری آذربایجان و رئیس این جمهوری، از ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۳. او که مسلمانی آذری و از اعضای کهنه‌کار و بازنشستۀ حزب کمونیست اتحاد شوروی، و از ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۷ عضو پولیتبورو (کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست)[۱] آن حزب بود، در ۱۹۹۱، بار دیگر در وطنِ تازه استقلال‌یافته‌اش پا به عرصۀ سیاست گذاشت. در ژوئن ۱۹۹۳، پس از آن که ابوالفضل ایلچی‌بِی با کودتایی نظامی برکنار شد، به ریاست جمهوری آذربایجان رسید و در اکتبر همان سال در انتخاباتی که احزاب مخالف آن را تحریم کرده بودند پیروز شد. رژیم اقتدارگرای او، در عین حال که به آرامی اصلاحات اقتصادی بازارمحور را به اجرا گذاشت، با روسیه هم پیوندهای نزدیکی برقرار کرد. علی‌اف در ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸ مجدداً به ریاست جمهوری برگزیده شد. او که متولد نخجوان و دانش‌‌آموختۀ دانشگاه دولتی آذربایجان بود، در ۱۹۴۵ به عضویت حزب کمونیست اتحاد شوروی درآمد. در جمهوری آذربایجان عضو «کاگ‌ب» بود و از ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۲ ریاست حزب کمونیست آن جمهوری را بر عهده داشت. علی‌اف در مقام فردی عمل‌گرا، که شهرت خود را مدیون مبارزه با فساد حزبی در آذربایجان بود، از دور آغازین اصلاحاتی که میخائیل گورباچف، رهبر شوروی، از ۱۹۸۵ به اجرا گذاشت جان به در برد. سپس، در اکتبر ۱۹۸۷ از دفتر سیاسی حزب اتحاد شوروی بازنشسته شد. در ۱۹۹۱ به رهبری منطقۀ خودمختار نخجوان (واقع در ارمنستان) رسید و سال بعد حزب آذربایجان نو را بنیاد نهاد. پس از او پسرش، الهام علی‌اف، به ریاست جمهوری آذربایجان انتخاب شد.
- ↑ Politburo