خارگرد
خارگرد (گیاهشناسی)
در گیاهشناسی، نوعی میوۀ کاذب[۱] محاط در چندین قلاب[۲]. میوۀ باباآدم[۳] از آن جمله است که در آن، قلّابها از برگههای اطراف رأس گل تشکیل میشوند. این میوهها به پَر یا پشم جانوران میچسبند و در فواصل دور منتشر میشوند. این واژه همچنین برای هر نوع میوه یا قلاب حامل دانه، مانند گیاه بیتیراخ[۴] و علف مبارک[۵] بهکار میرود.