لوپز، داوید (۱۸۶۷ـ۱۹۴۲)
لوپِز، داوید (۱۸۶۷ـ۱۹۴۲)(Lopez, David)
خاورشناس پرتغالی. دورۀ دبیرستان را در لیسبون به‌پایان برد. سپس به پاریس رفت و در مدرسۀ زبان‌های زنده، زبان و ادبیات عربی آموخت. در ۱۸۹۲ با دفاع از رسالۀ خود با نام خلاصۀ متن عربی تاریخ البرق‌الیمانی فی‌الفتح‌العثمانی اثر نهروانی، دانشنامۀ دکتری گرفت. در بازگشت به پرتغال، دورۀ عالی زبان و ادبیات فرانسه را در دانشکدۀ ادبیات لیسبون به‌پایان برد (۱۸۹۲ـ۱۸۹۵). دبیر زبان و ادبیات فرانسه در مدارس لیسبون (۱۹۰۲ـ۱۹۱۱) و استاد زبان و ادبیات عربی در دانشکدۀ ادبیات لیسبون (۱۹۱۱ـ۱۹۳۷) بود. عضو فرهنگستان علوم لیسبون، فرهنگستان تاریخ پرتغال، فرهنگستان تاریخ مادرید و مجمع علمی عربی دمشق بود. از آثار اوست: حوادث آسیلا در مغرب هنگام استیلای پرتغالی‌ها بر آن (۱۹۱۵)؛ اسامی اماکن عربی در پرتغال (پاریس، ۱۹۰۲)؛ کتیبه‌های عربی در پرتغال (لیسبون، ۱۹۱۱)؛ اسناد منتشر‌نشده دربارۀ تاریخ مغرب (لیسبون، ۱۹۴۳).