درزه
دَرزِه (joint)
در علوم زمین، شکاف[۱] قائم در سنگ، اغلب حاصل فشار[۲]، و معمولاً با چندین متر طول. در سنگ‌های دو طرف درزه هیچ نوع جابه‌جایی صورت نمی‌گیرد و از این‌رو با گسل[۳] تفاوت دارد. هوازدگیِ[۴] درزه‌ها، در سنگ‌هایی مانند سنگ آهک و گرانیت، موجب تشکیل عوارضی مثلِ سنگ‌فرش آهکی[۵] و تک‌قله‌ها[۶] می‌شود. درزه‌ها در سنگ‌های ساحلی غالباً محل فرسایشِ[۷] دریا و تشکیل عوارض فرسایشی، مانند غارها و حفره‌هایند.