سالزبری، رابرت (۱۸۳۰ـ۱۹۰۳)
سالْزْبِری، رابِرت (۱۸۳۰ـ۱۹۰۳)(Salisbury, Robert)
(ملقب به: سومین مارکی[۱] ارلِ سالزبری) سیاستمدارِ محافظه‌کارِ انگلیسی. سه دوره در فاصلۀ سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۰۲ نخست‌وزیر و چهار دوره نیز طی همین سال‌ها وزیر خارجۀ انگلستان بود. در هتفیلد[۲] به‌دنیا آمد و کالجِ ایتون[۳] و دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد، امّا به‌سبب ضعف جسمانی ناگزیر شد دانشگاه را ترک کند. سالزبِری در ۱۸۵۳ به عضویت پارلمان انگلستان انتخاب شد. در دورۀ نخست‌وزیری بنجامین دیزرایلی[۴]، مناصب وزارت خارجه و وزیر امور هند را برعهده داشت و در کنگرۀ برلین[۵] در ۱۸۷۹ مهارت و زیرکی خود را در عرصۀ دیپلماسی به‌نمایش گذاشت. او پس از مرگ دیزرایلی نخست‌وزیر شد و در راه گسترش دامنۀ امپراتوری انگلستان به‌ویژه در اِفریقا گام‌های بلندی برداشت. در ۱۹۰۲ براثر بیماری از کار کناره‌گیری کرد و یک‌سال بعد در زادگاهش درگذشت.