راینز، فردریک (۱۹۱۸ـ۱۹۹۸)
رایْنْز، فردْریک (۱۹۱۸ـ۱۹۹۸)(Reines, Frederick)
| فردریک راینز Frederick Reines | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۸م |
| درگذشت | ۱۹۹۸م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای فیزیک دانشگاه نیویورک |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل فیزیک (۱۹۵۵) |
فیزیک‌دان امریکایی. به‌سبب آشکارسازی تجربی نوترینو[۱]، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۵ دست یافت. نوترینو یکی از ذرات بنیادی[۲] سازندۀ ماده در عالم است. این جایزه مشترکاً به او و مارتین پرل[۳] اعطا شد. در ۱۹۳۰، وجود نوترینو را فیزیک‌دان اتریشی، ولفگانگ پاولی[۴]، به‌صورت اصل موضوع مطرح کرد تا اتلاف انرژی مشاهده‌شده در واپاشی بتازا[۵] را، توضیح دهد، اما آشکارسازی تجربی نوترینو، که ذره‌ای فرّار است و به‌‌آسانی از مواد جامد عبور می‌کند، کاری بسیار دشوار بود. راینز و کلاید کوان[۶] در اواخر دهۀ ۱۹۵۰ توانستند نوترینوهایی را که با رآکتوری هسته‌ای در نیروگاه هسته‌ای ساوانا ریور[۷]، در جنوب ایالات متحد امریکا، تولید می‌شد آشکارسازی کنند. در این آزمایش، نوترینوهای تولید‌شده در رآکتور از مخزنی محتوی آب عبور داده می‌شدند. بعضی از نوترینوها با پروتون‌های آب واکنش می‌کردند و در این واکنش پرتوهایی تولید می‌شد که با چشم الکتریکی[۸] یا تکثیرکنندۀ فوتون[۹] آشکارسازی می‌شدند. اکنون با تلسکوپ‌های زیرزمینی[۱۰] که براساس کار راینز و کوان طراحی می‌شوند، نوترینوهای با منشأ فضایی را آشکارسازی می‌کنند. راینز در پترسون[۱۱] نیوجرسی[۱۲]، در ایالات متحد امریکا، زاده شد و از دانشگاه نیویورک دکترای فیزیک گرفت (۱۹۴۴) و استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا شد.