رستاق
رُسْتاق
۱ـ اصطلاحی معرب برگرفته از واژۀ روستاک فارسی میانه (روستا در فارسی امروز) که جغرافی‌نویسان عرب در تقسیم‌بندی نواحی روستایی و کشتزارها به‌کار می‌بردند. گاه آن را با طَسّوج (مأخوذ از تسوک فارسی میانه، به معنای «یک چهارم» در روزگار ساسانیان) معادل آورده‌اند. یاقوت حموی و حمزۀ اصفهانی می‌گویند که هر کوره به رساتیق و هر رستاق به طساسیج و هر طَسوج به چند ده تقسیم می‌شد. رستاق نزد ایرانیان تقریباً معادل سواد در عراق بود. در دورۀ ساسانیان شهر نیشابور به چهار تسوک (طسوج) تقسیم شده بود. ۲ـ نام دهستانی در داراب فارس، و دهستانی در خلیل‌آباد کاشمر، دهستانی در شهرستان نیریز فارس در جنوب دریاچۀ بختگان و دهستانی دیگر در بخش اشکذر یزد.