رنج های ورتر جوان

رنج‌های وِرتِرِ جوان (Die Leiden des Jungen Werthers)

رمانی از یوهان ولفگانگ فون گوته، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۷۸۲. رمان به‌شیوۀ نامه‌نگاری روایت می‌شود. ورتر، بسیار دیر پی می‌برد که شارلوته، زنی که در نهان بدو دل داده است، نامزدی دارد و به‌زودی با آلبرت پیوند زناشویی می‌بندد. ارتباط ورتر با این خانواده به‌هم نمی‌خورد. آلبرت، که در پنهان مراقب ماجراست، مخالفتی با این ارتباط ندارد. رفته‌رفته شارلوته نیز عاشق ورتر می‌شود. ورتر، که زیر بار این عشق طوفانی شکسته است، تصمیم می‌گیرد از این خانواده دور شود. او طی یک خداحافظی سوزناک به سفر می‌رود، اما بنای او آن است که با طپانچه‌ای که شارلوته برایش تهیه کرده است، به زندگی خود خاتمه دهد. رمان با خودکشی ورتر خاتمه می‌یابد. این رمان، که بازتابی از زندگی بورژوایی در قرن ۱۸ است، توجهات بسیاری را به‌خود جلب کرد، تا بدان‌جاکه ناپلئون در زمان حمله به مصر نسخه‌ای از آن را همراه داشت. ازجمله اپراهایی که براساس این رمان ساخته و به روی صحنه رفته است می‌توان از اپرای ورتر اثر وینچنتسو پوتچیتا (اجرا در ۱۸۰۴ در میلان)، اپرای ورتر اثر ژول ـ امیل ماسنه (اجرا در ۱۸۹۷ در وین)، و قطعۀ موسیقی ورتر ساختۀ ویکتور ورول (اجرا در ۱۸۹۹ در تریسته) نام برد. نشر ماهی این رمان را با ترجمه‌ی محمود حدادی در ایران منتشر کرده است.