رومال
ماده‌ای ترکیبی برای تزئین و طعم‌دادن به نان. علاوه بر این دو مورد، رومال‌ها باعث افزایش ماندگاری و كاهش سرعت بیات شدن نان‌ها هم می‌شوند. رومال‌ها به دو صورت تهیه می‌شوند: رومال‌هایی که آرد گندم مادۀ اولیۀ آنهاست و رومال‌هایی که مواد قندی (مثل شكر، شیرۀ انگور یا شیرۀ خرما) تركیب اصلی آنهاست. رومال‌های نوع اول باعث كاهش مدت زمان نگه‌داری نان شده و طعم دلچسبی در نان ایجاد نمی‌كنند، اما رومال‌های قندی باعث افزایش مدت زمان ماندگاری نان می‌شوند؛ ضمن این‌كه نان را خوشمزه و خوشرنگ‌تر می‌كنند، اما به دلیل مقرون به‌صرفه نبودن، كم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. از رومال‌های قندی غالبا در تولید نان‌های فانتزی برای ایجاد عطر و بو و رنگ مطلوب استفاده می‌شود و از رومال‌هایی که پایۀ اصلی آنها آرد گندم است برای نان بربری.
روش تهیه و استفادۀ رومال‌ها
ابتدا آرد و آب را به خوبی مخلوط و سرد و سپس با خمیرمایۀ فوری حل شده در آب ولرم تركیب می‌كنند و می‌گذارند كمی غلیظ شود كه اگر به مخلوط تهیه شده تركیبات قندی (مثل شكر یا شهد و شیره) اضافه كنند رومال قندی به‌دست می‌آید. مایع غلیظ به‌دست آمده را پیش از تنور‌گذاری بر سطح خمیر مالیده و سپس آن را درون تنور می‌گذارند. علت طعم دلچسب و رنگ و لعاب جلادار و تردی و ماندگاری بیش‌تر برخی بربری‌ها در مقایسه با انواع دیگر، استفاده از رومال قندی با مقدار شیرینی خیلی کم است.