زنجیره انتقال الکترون
زنجیرۀ انتقال الکترون (electron transport chain)
قرارگیری منظم مواد مؤثر بر تولید انرژی، در یاختۀ زنده. طی انتقال الکترون، فلاوپروتئینها[۱] و نیکوتین آمید دی نوکلئوتیدهای[۲] احیاشده اکسید می‌شوند و انرژی لازم مراحل برای ساخت اِی‌تی‌پی را از راه فسفوریلاسیون اکسایشی[۳] فراهم می‌کنند. زنجیرۀ انتقال الکترون از مجموعه‌ای از سیتوکروم‌ها[۴] و فلاوپروتئینها تشکیل شده است که در سطح غشای درونی میتوکندری‌ها[۵] و در نزدیک یکدیگر جای دارند. این آرایش امکان جریان مناسب الکترون‌ها را از یک سیتوکروم به دیگری فراهم می‌کند. ترکیباتی مانند NADH۲ یا FPH۲در آغاز زنجیره با ازدست‌دادن اتم‌های هیدروژن به شکل ابتدایی خود، یعنی NAD، FP درمی‌آیند. الکترون‌ها با عبور از زنجیرۀ سیتوکروم‌ها و با گرفتن و ازدست‌دادن هیدروژن سیتوکروم‌ها آن‌ها را متناوباً احیا و اکسید می‌کنند. در نهایت، طی این فرآیند اکسیژن حاصل و آب تولید می‌شود. به‌همین سبب فرآیند هوازی[۶] و نیازمند اکسیژن است.