سبز، مرحله فرهنگی

سبز، مرحلۀ فرهنگی
(یا: فاز سبز) در ادبیات باستان‌شناسی ایران، معرف پایان دورۀ روستانشینی اولیه و شکل‌گیری دورۀ روستانشینی میانه در دشت دِهلُران. مرحلۀ فرهنگی سبز اولین‌بار با کاوش‌های جِیمز نیلی از تپه سبز دشت دهلران معرفی شد؛ اما آثار فرهنگی آن در تپه چُغاسِفید به دقت مطالعه شده است. تحولات فرهنگی فاز سبز با فاز چُغامامی شباهت دارد و صرفاً سنت سفالگری تغییر یافته و سفالگری نخودی‌رنگ دشت شوشان در دشت دهلران حضور یافته است؛ با این‌حال، این مرحله پس از فاز چغامامی است. در مرحلۀ فرهنگی سبز جمعیت و تعداد روستاها افزایش یافته و تنوع در کشت غلات و نگهداری گله‌های گاو توسعه می‌یابد و سگ اهلی می‌شود. همچنین اولین گام‌ها برای آبیاری اراضی زراعی برداشته می‌شود؛ که نشانۀ تحول سازمان اجتماعی است.

 

---