سقز

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سَقِّز

صمغی به رنگ سفید شیری شبیه تربانتین با رایحه‌ای نسبتاً تند که از درخت بَنه به‌دست می‌آید. این صمغ در تماس با هوا سفت و تُرد می‌شود. از آن در ایران و برخی از کشورهای همسایه به‌مثابۀ مادۀ جویدنی استفاده می‌کنند و بر این عقیده‌اند که ضمن خوشبوکردن دهان، در استحکام لثه و دندان‌ها نیز مؤثر است. درخت بنه (درخت سقز) وحشی و خودرو، و از نظر گیاه‌شناسی با درخت پسته هم‌خانواده است. این گیاه در کرمان، فارس و کردستان ایران می‌روید. در قارۀ امریکا نیز، از فلوریدا تا کوستاریکا، درختی حاره‌ای به‌نام ساپودیا می‌روید که شیره‌ای سفید عمدتاً حاوی چیکل تولید می‌کند. چیکل ماده‌ای جویدنی است که معمولاً آن را با نعنا معطر و با شکر یا ماده‌ای دیگر شیرین می‌کنند. این فرآورده را در ایران آدامس می‌خوانند.