سقوط آزاد

سقوط آزاد (free fall)
حالت سقوط آزادانه تحت تأثیر نیروی جاذبه. در خلأ جسمی که سقوط آزاد داشته باشد با شتابی برابر ۹.۸۰۶ متر در ثانیه فرود می‌آید. این مقدار در ارتفاعات و عرض‌های جغرافیایی مختلف اندکی متفاوت است. جسمی که در هوا سقوط می‌کند دچار شتاب می‌شود تا با افزایش مقاومت هوا به سرعتی برسد که آن را سرعت حد می‌نامند؛ از آن لحظه به بعد دیگر سرعت افزایش نمی‌یابد. در مدار زمین، فضانوردان و سفینه‌های فضایی به‌وسیلۀ نیروی جاذبه ثابت نگه داشته می‌شوند و در واقع به طرف زمین دارای سقوط آزادند. به‌سبب سرعت آن‌ها (سرعت مداری) مقدار مسافتی که به طرف زمین سقوط می‌کنند درست برابر با مقدار قوسی است که از زمین دور می‌شوند. در عمل این اجسام در ارتفاعی ثابت می‌مانند و ظاهراً بی‌وزن می‌شوند.

 

---