سمینونیکلا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سمینونیکلا

(موسوم به ذوالفقار خان، و ملقب به مباشرالممالک) رئیس دفتر در ادارۀ پست، فرزند بارتلمی سمینو. پدر سمینونیکلا ایتالیایی‌الاصل و یکی از سرداران ناپلئون بناپارت بود که پس از سقوط ناپلئون در فرانسه، به ایران پناهنده شد. او در زمان زندگی در ایران، پسرش را به منظور تحصیلات نظامی به فرانسه فرستاد. کلنل نیکلا سمینو پس از فوت پدر، راهی ایران شد. ناصرالدین‌ شاه که از خدمات پدرش راضی بود، از نیکلا خواست در ایران بماند. او که علاقه عجیبی نیز به ایران پیدا کرده بود، در ایران ماند و در 1270ق به دین اسلام گروید. پس از آن، موسوم به "ذوالفقار خان" شد و با دختری از خانوادۀ قراگزلو ازدواج کرد. او صاحب فرزندانی شد و نصرت‌الله سمینو یکی از فرزندانش است که با منوچهر ستوده در وقایع‌نگاری تاریخ تهران همکاری می‌کرد.

سمینو در فعالیت‌های مختلف عمرانی و شهری حضوری فعال داشت. از جمله اقدامات مهم‌ او، ساخت حمامی در خیابان دروازه دولت بود. حمام ساخت دست او در نیمۀ دوم سلطنت ناصرالدین‌ شاه ایجاد شد. حمام آقای سمینو، در واقع نخستین حمام دوش‌داری بود که در ایران ساخته شد و تا دورۀ پهلوی دوم هم فعال بود.