سوردلو
سوردِلّو (Sordello)
منظومهای از رابرت براونینگ[۱]، انتشار ۱۸۴۰. این اثر که بارها در آن تجدیدنظر شده، شعری پیچیده، با معنای چندگانه و اشارات تاریخی و ادبی بسیار است. پس از انتشار نیز گنگ و نامفهوم، و از نظر منتقدان ناموفق تلقی شد. این منظومه بررسی روانشناسی نبوغ و رشد و شکوفایی دل و جان یک فرد است. سوردلّو، شاعر پاکنژاد و تروبادور[۲] این شعر، در اوایل قرن ۱۳م در ایتالیا زندگی میکند. در کشاکش توقعاتِ تخیلات شاعرانه و شرکت در قدرت و افتخار سیاسی مردد مانده است، اما پیش از اینکه بتواند بین امور عملی و متعالی سازگاری ایجاد کند، میمیرد.