نصر، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۱۰ به‌ترتیب مصحف و ۱۱۴ به‌ترتیب نزول، از سورۀ مدنی قرآن در ۳ آیه و ۱۹ کلمه. کلمۀ «نصر» (نصرت و پیروزی الهی در غلبۀ نهایی اسلام و فتح مکّه) در اوّلین آیۀ آن به‌کار رفته است. این سوره را «اذا جاءَ» نیز می‌نامند؛ زیرا سرآغاز این سوره است. نام دیگر آن «تودیع» است؛ زیرا در پایان عمر پیامبر (ص) نازل شده و در حقیقت وداع خداوند و جبرئیل با پیامبر (ص) است. از سوره‌های «مفصّلات» و در گروه «قصار» (هفده سورۀ کوتاه قرآن به‌اضافۀ سورۀ فاتحه) است. هفتمین و آخرین سوره از سوره‌های «زمانیه» است که با «اذا» آغاز می‌شود. مضامین اصلی آن عبارت‌اند از پیش‌گویی فتح مکه؛ پیش‌گویی ایمان‌آوردن گروه گروه مردم؛ پیش‌گویی درگذشت پیامبر (ص) و امر به توبه و استغفار.