سون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سون (sone)

یکای بلندی تصوری صدا. طنین ۴۰ دسی‌بل بالاتر از آستانۀ شنوایی با بسامد هزار هرتز[۱] را یک سون تعریف می‌کنند. هر صدایی که دوبرابر بلندتر از آن به نظر برسد دو سون است و به همین ترتیب. بلندی صدای یک سون برابر با ۴۰ فون[۲] است.

 


  1. hertz
  2. phon