سیمون، کلود (۱۹۱۳ـ۲۰۰۵)
سیمون، کلود (۱۹۱۳ـ۲۰۰۵)(Simon, Claude)
رمان‌نویس فرانسوی. در ابتدا به نقاشی اشتغال داشت. پدرش افسر ارتش بود و در جریان جنگ جهانی اول کشته شد. سیمون در جوانی به نقاط مختلف دنیا سفر کرد و با شروع جنگ جهانی دوم به ارتش پیوست و خیلی زود به اسارت گرفته شد. اگرچه توانست از آن‌جا رهایی پیدا کند و بعد به جنبش مقاومت بپیوندد. تجربیات سفرهای متعدد و همچنین جنگ تاثیری مهم بر روند داستان‌نویسی او گذاشت. «ساختار زمانی» و خط داستانی را در رمان‌های مبتکرانه‌ای چون جادۀ فلاندر[۱] (۱۹۶۰) (در ایران با ترجمه‌ی منوچهر بدیعی در نشر نیلوفر)، قصر[۲] (۱۹۶۲)، و تاریخ[۳] (۱۹۶۷) رها کرد تا سیلان تجارب بشری را توصیف کند. رمان‌های بعدی او عبارت‌اند از زراعیات[۴] (۱۹۸۱) و اقاقیا[۵] (۱۹۸۹). در ۱۹۸۵ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد.