امام ده
امام‌ده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh
(نام سابق: شاه‌کیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 6.5 کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 50 کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، 230 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. در جلگه‌های جنوب شرقی دریای خزر، در 2 - 3 کیلومتریِ جنوب خلیج گرگان و پناهگاه حیات وحش میانکاله و 8 کیلومتری جنوب شبه‌جزیرۀ میانکاله واقع شده است. راه جنوبی امام‌ده به جادۀ شمالی مشهد - تهران و بهشهر راه دارد. به دلیل عدم وجود منابع آبی کافی، آب مورد نیاز بخش کشاورزی این روستا از طریق دریاچۀ مصنوعی عباس‌آباد، که در 10 کیلومتری جنوب روستا و در محدودۀ مجموعۀ تاریخی عباس‌آباد قرار دارد، تأمین می‌شود. تپۀ موسی‌خان امام‌ده، مربوط به دوره‌های اسلامی، نشانۀ پیشینۀ زیاد روستاست. این تپه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امام‌ده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامپروری، پرورش و صید ماهی است. محصولات امام‌ده شامل برنج، گندم، جو، کلزا، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. گلیم‌بافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان طبری سخن می‌گویند.