اور، شهر

اور، شهر (Ur)

از کهن‌ترین و قدرتمندترین دولت‌ـ‌ شهرهای سومری. ویرانه‌های شهر اور در کنار نهر فرات در جنوب کشور عراق قرار دارد. اور از شهرهای مقدس سومر بود. در تورات به صورت اورِ کلدانیان ضبط شده است. معبد بزرگ خدای ماه یا نَنَ در اور قرار داشت و اِنخدوئَنَ، دختر سارگون اَکَدی، کاهنۀ بزرگ آن بود. اورنَمو (۲۰۹۵ـ۲۱۱۲پ‌م) شاه سلسلۀ سوم اور زیگورات معروف اورنمو را ساخت و به خدای ماه یا نَنَ وقف کرد. ارتفاع زیگورات آجری اور به ۳۰ متر می‌رسید و معماران سومری آن را در چهار طبقه ساخته بودند. معابد نین گَل و نیمین تَبَ، معبد اِنکی وقف اَمَرسین (۲۰۴۶ـ۲۰۳۸م) شاه سلسلۀ سوم اور، و نیز محوطۀ مقدس نَنَ از دیگر زیارتگاه‌های اور به‌شمار می‌رفتند. ساختار شهر در دوران سلسلۀ سوم اور از بندرگاه‌های شمالی و غربی، باروی شهر، کاخ کاهن بزرگ بِل شَلتی نَمَ، پسر نَبونیدوس کلدانی، و کاخ‌های اورنَمو و شولگی و بخش مسکونی شهر شکل می‌گرفت. بناهای اور را با خشت می‌ساختند و فقط زیگورات اور و نیز حمام‌ها و توالت‌ها آجری‌اند. اور از مهم‌ترین مراکز هنر نقش برجسته‌سازی و پیکره‌تراشی در سومر بود. اور تا پایان امپراتوری کلده به حیات خود ادامه داد. به روایت تورات، اور محل تولّد حضرت ابراهیم (ع) است.