صد و ده
صد و دَه
در باورهای مذهبی عامۀ ایرانی عددی مقدس که برای خوش‌یُمنی، ایمنی کار یا گرداندنِ بلا و قضا (← بَلاگَردان) بر سَرْدرِ خانه‌ها، دکان‌ها یا بر خودروهای خود نویسند. ۱۱۰ حسابِ ابجد نامِ «علی» است و در این معنی بر امام علی (ع) دلالت می‌کند. روشن‌ترین تصویری که از این عدد در اذهان جای گرفته، نقشِ آن بر کاشی‌های کوچکِ لاجوردی‌رنگِ نهاده بر سردرِ خانه‌ها، دکان‌ها، اماکنی خاص چون زورخانه‌ها و اماکنی عام چون سردرِ حمام‌هاست. ۱۱۰ را بر تارکِ بیرق‌ها و علم و کُتل‌ها نیز می‌نویسند. نامِ یگان ویژۀ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، موسوم به پلیس ۱۱۰، نیز به‌همین معنی مسمّی است. عددِ ۱۲۱، به حسابِ ابجد «یا علی»، که آن نیز از اعدادِ مقدسِ متواتر است، مجازاً صورتِ دعایی ۱۱۰ است.