باشاگیچ ، صفوت بیگ (۱۸۷۰ـ۱۹۳۴)
باشاگیچ، صَفوَت بِیگ (۱۸۷۰ـ۱۹۳۴)
دولتمرد و مترجم بوسنیایی. در ۱۹۱۰ با نوشتن پایان‌نامه‌ای با عنوان «ادبیات اسلامی در بوسنی و هرزگووین» موفق به گرفتن دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فلسفۀ اسلامی و زبان‌های خارجی از دانشگاه وینه شد. در دورۀ نمایندگی‌اش دوبار به ریاست مجلس بوسنی رسید. در ۱۹۱۸ از کارهای سیاسی کناره گرفت. از ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۷ در موزۀ رفایلسکی کوستوس در سارایوو به‌کار پرداخت. از آثارش: مجموعۀ شعر تروفاندا (زاگرب، ۱۸۹۶)؛ تاریخ علما و شعرای بوسنی هرزگووین؛ شرح حال غازی خسروبیگ؛ ترجمۀ اصول‌‌الحکم فی نظام‌العالم؛ ترجمۀ نظام‌‌العلما الی خاتم‌الانبیاء؛ نگاهی اجمالی به گذشتۀ بوسنی و هرزگووین (سارایوو، ۱۹۰۰)؛ مجموعۀ اشعار افکار و احساسات (۱۹۰۵)؛ بوسنی و هرزگووین در ادبیات اسلامی (۱۹۱۲)؛ گزیدۀ اشعار (۱۹۱۳)؛ ممنوعیت اشعار (سارایوو، ۱۹۱۳)؛ ترجمۀ رباعیات خیام در دو بخش (۱۹۲۰ـ۱۹۲۸)؛ کروات‌های مشهور بوسنی و هرزگووین در امپراتوری ترک (زاگرب، ۱۹۳۱).