طبیعت پرستی
طبیعت‌پرستی (nature worship)
آیین پرستش[۱] نیروهای طبیعت، به‌ویژه به‌صورت تجسّدیافته. طبیعت‌پرستی چون با اعتقاد به وجود یک روح الهی[۲] عالم‌گیر توأم شود به‌معنای همه‌خدایی (وحدت وجود)[۳] است. آیین‌های باروری، آنیمیسم[۴]، و آیین باستانی ژاپن، شینتو[۵]، اشکالی از طبیعت‌پرستی‌اند. موجودات طبیعی که در فرهنگ‌های مختلف از قداست بیشتری برخوردار شده‌اند مشتمل‌اند بر درختان، چشمه‌ها و آبشارها، کوه‌ها، صخره‌های بزرگ یا دارای شکل‌های عجیب، ماه، خورشید (خورشیدپرستی[۶]) و حیوانات مختلف (خاصه در توتمیسم[۷]).