عروج
عُروج
(در لغت به معنی بالارفتن و برآمدن) در اصطلاح عرفانی، کمابیش مترادف با سلوک. از آنجا که هر سالکی سلوکی دارد که در این سلوک از نفس خود دور و به مقصودِ حقیقی نزدیک میشود، این حرکت را گویا نخست به حرکت جسمی تشبیه کردهاند، آنگاه برای تفاوت نهادن میان این دو نوع حرکت، اصطلاحِ عروج را وضع کردهاند. عروجِ هر سالک بسته به مرتبۀ اوست، و برترین عروجها مقامِ «قابَ قوسَینِ أو أدنا»ی پیامبر اکرم (ص) است. نیز گاهی مترادف با معراج بهکار میرود.