عطردرمانی
عطردرمانی (aromatherapy)
در پزشکی جایگزین، استفاده از روغنها و اسانسهای حاصل از گیاهان، گلها، و رزینهای چوب. گفته میشود که این روغنها باکتریها را از بین میبرند و بر عملکرد فیزیولوژیک بدن آثار مثبتی برجا میگذارند. این روغنها غالباً بر روی بدن مالیده میشوند و گاهی بعد از خوردن تأثیر میگذارند. در ابتدا، عطردرمانی در یونان و مصر باستان بهکار برده میشد، ولی تا دهۀ ۱۹۳۰ به فراموشی سپرده شده بود. در این دهه شیمیدانی فرانسوی تصادفاً اندکی اسطوخودوس[۱] روی زخمی ریخت و مشاهده کرد که زخم بدون بهجاگذاشتن جوشگاه[۲] ترمیم شد. بعد از دهۀ ۱۹۷۰، عطردرمانی محبوبیت فراوان یافت. در دهۀ ۱۹۹۰، عطردرمانی تا حدودی در روشهای درمانی انگلستان پذیرفته شد و در بیمۀ خدمات درمانی[۳] عرضه شد. در ۱۹۹۶، بیمارستان دانشگاه سلطنتی لیورپول[۴] برای اولینبار عطردرمانی را بهمنزلۀ بخشی از درمانهای جایگزین[۵] عرضه کرد.