علم لدنی

علم لَدُنّی
(لدنّی واژه‌ای عربی، به‌معنی نزدِ من) در اصطلاح، علمی است که بنده از جانب خداوند، بی‌واسطۀ انسان یا فرشته می‌آموزد. این اصطلاح برگرفته‌ از قرآن کریم است (کهف، ۶۵). برخی معتقدند علم لدنّی در حقیقت همان اندیشه‌های حقّانی و علم ازلی است که خداوند هنگام خطاب «اَلَستُ بربکم» به ارواح انسان‌ها آموخته است. فرق میان علم لدنّی و علم یقینی آن است که علم یقینی ادراک نور ذات و صفات الهی است و علم لدنّی ادراک معانی و کلمات از حضرت حق است بی‌واسطۀ بشر و فرشته، و آن بر سه قسم است: وحی، الهام، و فراست. عین‌القضاة می‌گوید: برای علم لدنّی تعبیری که به لفظ درآید و در عبارت گنجد، متصوّر نیست.