عمادالدین پهلوان لر
عِمادالدّین پهلوان لُر (حک: ۶۲۶ـ۶۴۶ق)
از حکمرانان اتابکان لُرستان و سومین اتابک از اتابکان لر بزرگ. پسر یا برادر نصرت‌الدین هزار اسب بود. دوران حکومت وی در منابع تاریخی مبهم است، اما همین‌قدر می‌دانیم که مدتی سمت اتابکی لُر بزرگ داشت و المُسْتَنصر، خلیفۀ عباسی، از جلال‌الدین خوارزمشاه خواسته است که وی را نه ازجملۀ اتباع خود بلکه تبعۀ دیوان خلافت عباسی بشناسد. جلال‌الدین نیز نخست با این کار موافقت می‌کند، ولی بعد پشیمان می‌شود و در اواسط ۶۲۷ق نَسَوی، منشی خود، را به عراق می‌فرستد و عمادالدین به اطاعت جلال‌الدین گردن می‌نهد. عمادالدین را بعضی منابع «ملک لُر» خوانده‌اند که دختر حاکم قَراختایی کرمان را به زنی گرفت. معاصر اباقاخان و ملازم و هم‌‌صحبت خواجه شمس‌الدین صاحب‌‌دیوان بود. رساله‌ای فصیح در شکایت اخوان و ذمّ زمان از او به‌جا مانده است.