غاز دریایی شمالی
غاز دریایی شمالی (gannet)
هر کدام از سه گونه پرندۀ دریایی خاص اقیانوس اطلس شمالی. بزرگ‌ترین آن‌ها Sula bassana است. رنگ این پرنده‌ها در حالت بلوغ کامل سفید، و سر و گردن‌شان زرد نخودی است. منقار آن‌ها کشیده و ضخیم، و در نوک فشرده است. نوک بال‌های این پرنده سیاه‌رنگ، و طول بال‌های باز آن‌ها ۱.۷ متر است. این پرندگان بر روی صخره‌ها، و داخل آشیانه‌های ساخته‌شده از علف و جلبک‌های دریایی، یک تخم سفیدرنگ می‌گذارند. غازهای دریایی شمالی از ماهی‌هایی که در نزدیکی سطح آب شنا می‌کنند، ازجمله شاه‌ماهی خویشاوند ماهی کیلکا، و نوعی ساردین با نام پیلچارد[۱] تغذیه می‌کنند. این پرندگان در خانوادۀ سولیدا[۲]، راستۀ پلیکان‌شکلان[۳] قرار دارند. این پرندگان به‌سرعت، و گاهی از ارتفاعات زیاد بر روی طعمه‌هایشان شیرجه می‌روند. در هنگام ورود به آب بال‌های این پرنده بسته و گردنش کاملاً کشیده است. این پرندگان متعلق به همان خانواده‌ای‌اند که بوبی[۴] هم در آن قرار دارد. غازهای دریایی شمالی بزرگ‌ترین پرنده‌های اقیانوس اطلس شمالی‌اند. این پرندگان در جنوب شرقی اقیانوس آرام، و در آب‌های معتدل افریقا نیز یافت می‌شوند. غازهای دریایی شمالی در چندین ایستگاه صخره‌ای سواحل جزایر بریتانیا، شامل آیلسا کِریگ[۵]، سنت کیلدا[۶]، سیلسکری[۷]، و گراس‌هولم[۸] لانه می‌سازند. در اواخر پاییز، این پرندگان به سواحل غربی افریقا مهاجرت می‌کنند. در ایران، از جنس sula، خانوادۀ سولیدا، گونۀ sula dactylatra، با نام بوبی نقابدار، شناسایی شده است. غذای اصلی این پرنده ماهی است و با شیرجه‌رفتن در آب، و گاهی تا عمق زیاد، آن را به‌دست می‌آورد. امروز، این پرنده به‌ندرت در سواحل بلوچستان و تنگۀ هرمز دیده می‌شود.