غوث
غوث
(در لغت به‌معنی یاری‌کردن و به فریاد کسی رسیدن) این اصطلاح مخصوص به پاره‌ای از حالات قطب است. چه، اگر شرایط آن‌چنان اقتضا کند که قطب مورد التجا و استغاثه باشد او را غوث نامند؛ به عبارتی دیگر غوث کسی است که، در هنگام بروز مشکلات و دشواری‌ها، دست بندگان خدا را می‌گیرد و به آنان یاری می‌رساند، ورنه او را که حائز بالاترین مقامات معنوی است قطب می‌نامند. به باور عارفان سنّی‌مذهب، هیچ لحظه‌ای از لحظات روزگار خالی از قطب نیست، امّا غوث تنها در پاره‌ای از لحظات موجود است. شماری از اینان نیز، خود را قطب روزگار و غوثِ ایّام خاص خوانده‌اند. بنابر اعتقاد صحیح شیعه، این سخنان هیچ پایۀ حقیقی ندارد و قطب و غوث در هر دوره، منحصربه وجود مبارکِ امام آن عصر است.