فرانسیس الینگوود آبوت

فرانسیس الینگوود آبوت(1903-1836)

فیلسوف دین آمریکایی. او در بوستن متولد شد و در دانشگاه هاروارد و مدرسه میدویل (شیکاگو) تحصیل کرد. کشیش مجامع موحد در نیوهمپشیر و اُهایو و سردبیر نشریه ایندکس که بعدها به مونیست تغییر نام یافت، در سال 1888 به عنوان جانشین جوسیارویس در دانشگاه هاروارد به تدریس پرداخت. مهم ترین آثار فلسفی خداشناسی علمی(1885)، راه خروج از مذهب لاادریه(1890) و فلسفه قیاسی در دو مجلد(1906) است.

آبوت با جمع و تلفیق آرای داروین و کانت و با انتقاد از هگل، به تأسیس نظریه‌ای پرداخت که خود آن را مذهب اصالت واقع علمی می‌نامید، و عقیده داشت روابط و نسب عینی‌اند و میان وجود و معرفت هم در خود ما و هم در ذات و طبیعت، نوعی تضایف پویا برقرار است. بدین معنی مذهب اصالت واقع علمی متضمن نوعی خداشناسی علمی خواهد بود. آبوت در آخرین اثر خود افزون بر بسط اخلاق کانتی، نظریه‌ای به نام نظامی واحد و جهانی ارائه می‌دهد که در برگیرنده وحدت هستی، شناخت و عمل است.

منابع:

1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه،1399، ترجمه، اعوانی، غلامرضا و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.