فرایتاگ، گیورگ (۱۷۸۸ـ ۱۸۶۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فِرایْتاگ، گِئورْگ (۱۷۸۸ـ ۱۸۶۱)(Freytag, George)

خاورشناس آلمانی. مقدمات زبان عربی را در کشورش فراگرفت. در ۱۸۱۵ به پاریس رفت و در آن‌جا زبان‌های عربی، فارسی و ترکی را آموخت. در ۱۸۱۹ استاد زبان‌های شرقی در دانشگاه بن شد. مهم‌ترین اثر او لغت‌نامۀ عربی به لاتینی در چهار جلد است (۱۸۳۰ـ۱۸۳۷). از دیگر آثارش: چاپ معجم‌البلدان یاقوت حموی در شش جلد با فهرست‌ها و حواشی، با همکاری (لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳)؛ دستور زبان‌های عربی و عبری؛ ترجمۀ المنتخب من تاریخ حلب ابن عدیم به لاتینی با حواشی و فهرست (پاریس، ۱۸۱۹)؛ چاپ دیوان حماسه‌ای ابوتمام طایی با ترجمۀ لاتینی و تفسیر تبریزی در دو جلد (۱۸۲۸ـ۱۸۴۷)؛ امثال عربی در سه جلد که برگرفته از مجمع‌الامثال میدانی و دیگران است (بن، ۱۸۳۸ـ۱۸۴۳).