فردریک اوگوستوس اول (۱۷۵۰ـ۱۸۲۷)
فردریک اوگوستوس اول (۱۷۵۰ـ۱۸۲۷)(Frederick Augustus I)
پادشاه ایالت ساکس[۱] و دوک ورشو[۲]. به یکی از وفادارترین متحدان ناپلئون تبدیل شد و درپی این هواداری بخش اعظم قلمرو وی در کنگرۀ وین[۳] به پروس واگذار شد. فردریک در ۱۷۶۳ پس از درگذشت پدرش به سلطنت رسید و در نظام اداری و مالی کشور نظم برقرار کرد. در ۱۷۹۱، پادشاهی لهستان به فردریک پیشنهاد شد، اما او از پذیرش آن خودداری کرد. در ۱۷۹۲، ایالت ساکس با اکراه به ائتلاف ضد فرانسۀ انقلابی[۴] پیوست، اما در ۱۷۹۶ از این کشور شکست خورد. بعدها با ناپلئون پیمان صلح امضا کرد و ناپلئون نیز لقب پادشاه ساکس و مهین دوک ورشو را برای وی تضمین کرد. فردریک حتی پس از شکست فاجعه‌بار ناپلئون در لشکرکشی به روسیه (۱۸۱۲ـ۱۸۱۳) همچنان متحد وی باقی ماند. در ۱۸۱۳، در نبرد لایپزیگ[۵]، نیروهای فردریک وارد خاک پروس شدند و او به اسارت درآمد. در کنگرۀ وین سه‌پنجم از خاک ساکس از این کشور جدا و به خاک پروس ضمیمه شد؛ و فردریک بقیۀ عمرش را به سروسامان‌دادن اوضاع پریشان کشورش پرداخت.