فرنجیه، سلیمان (۱۹۱۰ـ۱۹۹۲ )

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

فَرَنْجیِه، سُلِیمان (۱۹۱۰ـ۱۹۹۲ )

سیاستمدار مسیحی مارونی، اهل لبنان، از اوت ۱۹۷۰ تا سپتامبر ۱۹۷۶ رئیس‌جمهور آن کشور. رقیب جدی طوایف سیاسی محافظه‌کار مارونی شمعون[۱] و جمایل[۲] بود و از ۱۹۶۰ به عضویت پارلمان لبنان درآمد. از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۱ و از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ مقام وزارت داشت. در اوت ۱۹۷۰ پارلمان لبنان او را، که فقط با یک رأی بر الیاس سرکیس[۳] پیشی گرفته بود، به ریاست جمهوری برگزید. او، که از مخالفان همکاری با اسراییل بود، در طی آخرین سال ریاست جمهوری‌اش، هرچه بیشتر به سوریه نزدیک شد و در اوایل ۱۹۷۶ سوریه را به مداخلۀ نظامی دعوت کرد. در اواخر دهۀ ۱۹۷۰، میان شبه‌نظامیان مارادا[۴]، وابسته به طایفۀ فرنجیه، و شبه‌نظامیان فالانژیست[۵] طایفۀ جمایل، که تعدادشان بیشتر بود، درگیری‌هایی رخ داد. موفقیت بیشتر با فالانژیست‌ها بود و آنان در ژوئن ۱۹۷۸ آنتوان[۶]، فرزند سلیمان فرنجیه، و عروس و نوه‌اش را به‌قتل رساندند. این حادثه سبب شد که فرنجیه در فاصلۀ ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۴ در قالب جبهۀ نجات ملیِ[۷] مخالف جمایل به شبه‌نظامیان مسلمان سنی رشید کرامی[۸] و شبه‌نظامیان مسلمان دروزی[۹] ولید جمبلات[۱۰] بپیوندد. فرنجیه از حامیان قرارداد طائف[۱۱] برای تشکیل رژیمی اصلاح‌طلب با رهبری سوریه بود. این قرارداد با قراردادی که او در ۱۹۷۶ تنظیم کرد اما از سوی اردوی مسلمانان و فلسطینیان رد شد، شباهت داشت. فرنجیه فرزند خانواده‌ای سرشناس از مسیحیان مارونی بود. در منطقۀ زغرطه[۱۲] واقع در کوهستان شمالی لبنان به‌دنیا آمد، برادر بزرگ‌ترش، حامد فرنجیه[۱۳]، در ۱۹۵۲ نامزد احراز مقام ریاست جمهوری بود و پیش از آن نیز وزارت امور خارجه را برعهده داشت. سلیمان شبه‌نظامیان مارادا وابسته به طایفۀ فرنجیه را سازماندهی کرد و در ‌۱۹۵۷، پس از حملۀ قلبی برادر بزرگ‌ترش، در مقام رهبر طایفۀ فرنجیه پا به عرصۀ سیاست گذاشت.

 


  1. Chamoun
  2. Gemayel
  3. Elias Sarkis
  4. Marada
  5. phalangist
  6. Antoine
  7. National Salvation Front
  8. Rashid Karami
  9. Druze
  10. Walid Jumblatt
  11. Taif Agreement
  12. Zagharta
  13. Hamid Franjiyeh