هایک، فریدریش (۱۸۹۹ـ۱۹۹۲)
هایِک، فِریدریش (۱۸۹۹ـ۱۹۹۲)(Hayek, Friedrich)
اقتصاددان اتریشی. در مدرسۀ اقتصاد لندن[۱] تدریس می‌کرد (۱۹۳۱ـ۱۹۵۰). کتاب او با عنوان راهی به سوی بندگی[۲] (۱۹۴۴) پژوهشی انتقادی دربارۀ روندهای سوسیالیستی در بریتانیا بود. به مناسبت کارش در تجزیه و تحلیل وابستگی متقابل پدیده‌های اقتصادی، اجتماعی و نهادی، در ۱۹۷۴ جایزۀ نوبل در اقتصاد مشترکاً به او و گونار میردال[۳] اعطا شد. هایک کتاب راهی به سوی بندگی را برای مبارزه با گرایش عمومی به نظام اشتراکی در دورۀ جنگ، نوشت و استدلال کرد که آزادی اقتصادی پیش‌شرط لازم برای آزادی سیاسی و دموکراسی است. در اواخر دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، رهبران سیاست محافظه‌کاریِ احیاشدۀ بازار آزاد مشتاقانه مجذوب عقاید او شدند، اگرچه این مریدان همیشه در تعهد هایک در برابر ارزش‌های آزادی‌خواهانه و روشنفکرانه شریک نبودند. هایک در وین[۴] متولد شد. استاد علوم اجتماعی و اخلاق در دانشگاه شیکاگو نیز بود (۱۹۵۰ـ۱۹۶۲) و از ۱۹۶۲ به بعد در فرایبورگ[۵] هم تدریس کرد.