ققنوس
قُقْنوس (phoenix)
(یا: ققنس) مرغی افسانه‌ای و اسرارآمیز شبیه عنقا و فوینیکس. افسانه‌ها و داستان‌ها دربارۀ این مرغ متفاوت و فراوان است. گویند پرنده‌ای به غایت خوش‌رنگ و خوش‌آواز است که منقار درازش ۳۶۰ سوراخ دارد و در کوه بلندی مقابل باد می‌نشیند و از هر سوراخ منقارش صداهای شگفت‌انگیز برمی‌آید، و چون به‌سبب آن مرغان بسیار گِردَش می‌آیند، از آن‌ها چندی را طعمۀ خود می‌کند. عمرش ۱۰۰۰ سال است، جفت ندارد و چون عمرش به‌پایان می‌رسد، هیزم بسیار جمع می‌کند، بر بالای آن می‌نشیند، آواز می‌خواند و بال برهم می‌زند، چندان‌که آتشی از بالَش می‌جهد، در هیزم می‌افتد و خود در آتش هیزم می‌سوزد و از خاکسترش تخمی پدید می‌آید و از آن تخم ققنوسی دیگر. در اساطیر مصر و مشرق‌زمین، ققنوس پرنده‌ای مقدس و زادۀ خورشید است. در چین خوش‌یمن و حضورش نشانۀ رونق و آبادانی بوده و رفتنش بدبختی به‌دنبال داشته است. بنابه برخی روایات، هیچ‌گاه در یک زمان بیش از یک ققنوس نمی‌زیست.