قمری، سراج الدین ( ـ پس از ۶۲۲ق)
قُمری، سِراج‌الدین ( ـ پس از ۶۲۲ق)
شاعر ایرانی. از مردم آمل و از شاگردان امام فخر رازی بود. حسام‌الدوله اردشیر، فخرالدین علی دهستانی، شرف‌الدین محمد کاتب و جلال‌الدین خوارزمشاه از ممدوحان وی بودند. قمری به شیوۀ انوری شعر می‌گفت و در هزل و هجاگویی استاد بود. عربی را نیز به‌خوبی می‌دانست. گاه به سراج قمری و سراج نیز تخلص کرده است. در غزل از طلایه‌داران سبک عراقی است. دیوان سراج‌الدین قمری آملی به کوشش یدالله شکری چاپ شده است (تهران، ۱۳۶۸ش). از دیگر آثارش: کارنامه، که منظومه‌ای در ۹۰۰ بیت و به‌نام سید‌الوزرا شرف‌الدین محمد کاتب سروده شده است.