لاروس، پیر (۱۸۱۷ ـ ۱۸۷۵)
لاروس، پیر (۱۸۱۷ـ۱۸۷۵)(Larousse, Pierre)
| پیر لاروس Pierre Larousse | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۱۷م |
| درگذشت | ۱۸۷۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه ورسای |
| شغل و تخصص اصلی | لغوی و فرهنگ نویس |
| آثار | واژه نامه نوین زبان فرانسه (۱۸۵۶) |
| گروه مقاله | فرهنگ نامه و مرجع نویسی |
| خویشاوندان سرشناس | سوزان کابه (همسر) |
لغوی و فرهنگ‌نویس فرانسوی. فرزند یک آهنگر بود. در ۱۶سالگی با استفاده از بورس تحصیلی وارد دانشگاه ورسای شد. در ۲۰سالگی به زادگاه خود بازگشت و در یکی از مدارس روستایی به حرفۀ آموزگاری پرداخت. اما خیلی زود به‌دلیل روش خشک و انعطاف‌ناپذیر آموزشی از آموزگاری سرخورد و کناره گرفت. در ۱۸۴۰ برای تکمیل تحصیلات خود راهی پاریس شد. از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۱ بار دیگر به حرفۀ آموزگاری روی آورد. در این زمان با سوزان کابه[۱] همکار شد و با او ازدواج کرد. در ۱۸۴۹ این دو کتاب آموزش زبان فرانسه به کودکان را منتشر کردند. در ۱۸۵۱ با اوگوستین بوایه[۲] که معلمی سرخورده از نظام آموزشی بوده آشنا شد و با کمک او «کتابفروشی لاروس و بوایه» را تأسیس کرد (۱۸۵۲). آن‌ها متون مترقی آموزشی برای کودکان، خودآموزهایی برای آموزگاران با تأکید بر شکوفایی خلاقیت و استقلال دانش‌آموزان منتشر کردند. در ۱۸۵۶ آن‌ها واژه‌نامۀ نوین زبان فرانسه را منتشر کردند که پیشگام لاروس کوچک شد. در ۲۷ دسامبر ۱۸۶۳، لاروس جلد اول واژه‌نامۀ بزرگ جهانی قرن ۱۹ را منتشر کرد که به‌قول خودش هدفش افزایش آگاهی‌ها و غنای روح و روان انسان‌ها بود. این واژه‌نامه مورد ستایش ویکتور هوگو قرار گرفت. لاروس در ۱۸۶۵ از بوایه جدا شد و به‌تدوین جلدهای بعدی واژه‌نامه بزرگ جهانی پرداخت. جلد آخر این اثر (جلد ۱۵) در ۱۸۷۶، یک سال بعد از مرگ لاروس منتشر شد. در انتشار این جلد خواهرزادۀ لاروس، به نام ژول هولیه به‌کمک همسر لاروس شتافت و کوشید تا مؤسسه لاروس را حفظ نماید. در ۱۸۸۵ بار دیگر بازماندگان لاروس و بوایه با یکدیگر متحد شدند و به‌کمک خانم لاروس، مؤسسه را گسترش دادند. این مؤسسه تا به امروز، در اختیار اخلاف این دو خانواده بوده است و به‌کار انتشار کتاب‌های مرجع ادامه می‌دهد.