لانگ میور، اروینگ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۷)
لانْگ‌میور، اِرْوینگ (۱۸۸۱ـ۱۹۵۷)(Langmuir, Irving)
| اروینگ لانگ میور Irving Langmuir | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۱م |
| درگذشت | ۱۹۵۷م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه کلمبیا و گوتینگن |
| شغل و تخصص اصلی | دانشمند |
| گروه مقاله | فناوری و صنایع |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۳۲) |
دانشمند امریکایی و مخترع پمپ بخار جیوه. این پمپ برای ایجاد خلأ قوی و فرآیند جوش هیدروژن اتمی به‌کار می‌رود. برای اولین‌بار لامپ ترمیونیک[۱] را، که براثر گداختن فلز کار می‌کند، عرضه کرد. در ۱۹۳۲، جایزه نوبل شیمی به‌سبب تحقیق در زمینۀ شیمیِ سطح به او اعطا شد. در نیویورک زاده شد. در دانشگاه کلمبیا و گوتینگن[۲] آلمان درس خواند. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۵۰، در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی شرکت جنرال الکتریک[۳] کار می‌کرد. پژوهش‌هایش در زمینۀ تخلیه الکتریکی گازها در فشارهای بسیار پایین به کشف اثر فضا ـ بار[۴] منجر شد. بنابه این اثر، جریان الکترونی بین الکترودها در خلأ با اختلاف پتانسیل بین این الکترودها به توان ۲/۳ است. لانگ‌میور رفتار مکانیکی و الکترونیکی فیلامان‌های لامپ تنگستن را نیز مطالعه کرد و استفاده از گاز نیتروژن در حباب‌های لامپ‌ها را، برای جلوگیری از سیاه‌شدگی جدارۀ داخلی حباب‌ها، پیش نهاد. در این حالت اتلاف گرما افزایش می‌یافت، اما این مشکل با سیم‌پیچی فیلامان تنگستن برطرف می‌شد. برای نخستین‌بار اصطلاحات الکترو والانسی[۵] را برای پیوندهای یونی بین فلزات و غیرفلزات، و کووالانسی[۶] را برای پیوندهایی حاصل از به اشتراک‌گذاشتن یک الکترون بین غیرفلزات وضع کرد. در دهۀ ۱۹۲۰، علاقۀ خاصی به مطالعۀ رفتار سطحی مایع پیدا کرد و نظریۀ عام جذب سطحی[۷] را دربارۀ اثر سطح جامد طی واکنش شیمیایی مطرح کرد.