لوغال، نجاتی (استانبول ۱۸۷۸ـ۱۹۶۴)

مورخ، تاریخ ادبیات‌نگار و مترجم ترک. نزد مدرسان خصوصی تحصیل کرد. عربی و فارسی آموخت. در مدارس استانبول تدریس می‌کرد. در ۱۹۱۷ به آلمان رفت و در انستیتوی شرقیات دانشگاه هامبورگ به دانشجویان ترک، زبان‌های ترکی و فرانسوی تدریس کرد. درپی آغاز جنگ جهانی دوم به ترکیه برگشت و رئیس کتابخانۀ بایزید و استاد دانشکدۀ زبان و تاریخ‌ـ‌جغرافیا شد (۱۹۴۳). آخرین سمت او استادی کرسی متون دینی کلاسیک ترکی بود. از آثارش ترجمۀ ترکی اخبار دولت سلجوقیۀ علی حسینی (۱۹۴۳)؛ مجموعۀ منشآت متعلق به دورۀ فاتح (۱۹۶۵)؛ ترجمۀ ترکی کتاب دیار بکریه، تاریخ آق‌قوینلوهای ابوبکر طهرانی (۱۹۶۲)؛ ترجمۀ ترکی ظفرنامۀ نظام‌الدین شامی (۱۹۴۹).