لیوتو، پل (۱۸۷۲ـ۱۹۵۶)
لئوتو، پُل (۱۸۷۲ـ۱۹۵۶)(Leautaud, Paul)
نویسنده و منتقد فرانسوی. از آثار اوست: رمان شرح حال گونۀ دوست کوچک[۱] (۱۹۰۳)؛ مقاله‌های «سرگرمی[۲]» (۱۹۲۹)، و «هدف از یک روز[۳]» (۱۹۴۷)؛ کتاب‌هایی دربارۀ هانری دو رِنْیه[۴]، استندال[۵]، و آدولف وان بیون[۶]؛ و اثر مهمی با نام یادداشت‌های روزانۀ ادبی[۷] (۱۹۵۴ـ۱۹۶۴) که دورۀ ۱۸۹۳ تا ۱۹۵۶ را دربر‌می‌گیرد. منتقد تئاتر بود و مقاله‌هایش را با نام مستعار در تئاترِ موریس بوآسار[۸] (۱۹۲۷) گردآوری کرد. زندگی نامتعارفی داشت. خود اذعان می‌کرد که سگ‌ها و گربه‌ها را بسیار بیشتر از انسان‌ها دوست دارد. به مدت هشت سال فقط سیب‌زمینی و پنیر خورد و با اظهار نظرهای رک و بی‌ملاحظه‌اش معمولا موجب رنجش اطرافیان می‌شد.