مایرز، لئو
| لئو مایرز Leo Myers | |
|---|---|
| زادروز |
کیمبریج 1881م |
| درگذشت | 1944م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | ایتن و کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | رمان‌نویس |
| آثار | دور و نزدیک (1929)، شاهزاده جالی (1931)، ریشه و گل (1935) و آبگیر ویشنو (1940) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
مایرز، لئو (1881ـ1944) Myers, Leo
(نام اصلی: لئوپولد همیلتون مایرز[۱]) رمان‌نویس انگلیسی. نخستین رمان مایرز با نام اُریسرز[۲] (1922) برایش موفقیتی سرنوشت‌ساز درپی داشت و موقعیت او را در مقام نویسنده‌ای با اهمیت تثبیت کرد. مهم‌ترین اثر او یک چهارگانی (تترالوژی[۳]) بود که حوادث آن در اواخر قرن 16 در هند می‌گذرد و دلبستگی‌های او را به روان‌شناسی و فلسفه و مذهب مشرق‌زمین آشکار می‌سازد: دور و نزدیک[۴] (1929)، شاهزاده جالی[۵] (1931)، ریشه و گل[۶] (1935) و آبگیر ویشنو[۷] (1940). ریشه و گل ـ که احتمالاً بهترین اثر مایرز است ـ با رمان مشابه آن اثر دی اچ لارنس[۸] مقایسه شده است، هرچند که مایرز مهارت لارنس در زمینۀ تلفیق فلسفه و قصه‌نویسی را نداشت. آخرین رمان او، آبگیر ویشنو، حال و هوایی آمیخته با ناامیدی تلخ و غم‌انگیز دارد که از خودکشی وی خبر می‌دهد. مایرز در کیمبریج به دنیا آمد و در ایتن و کیمبریج تحصیل کرد، ولی هیچ حرفه‌ای را در پیش نگرفت که بتواند درآمد مستقل داشته باشد.