مایه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مایِه

در موسیقی ایرانی یکی از آوازهای شش‌گانۀ معرفی‌شده توسط صفی‌الدین ارموی در موسیقی مقامی. شمس‌الدین آملی نیز آن را نام می‌برد. مایه در موسیقْی ایرانی به مفهوم موسیقی و دستگاه نیز به‌کار رفته و نیز معادل واژۀ تونالیته در موسیقی غرب است. دو آهنگ مختلف در دو گام مختلف ممکن است مایۀ یکسان داشته باشند، ولی مُدالیتۀ (مقام) آن‌ها با هم تفاوت داشته باشد. مثلاً یکی در مایۀ ماهور do و دیگری در مایۀ اصفهان do باشد؛ مایۀ هر دو do ولی مقام آن‌ها متفاوت است. مایه‌شناسی یعنی شناختن نغمه‌های آهنگ و آگاهی‌یافتن از علائمِ سرْکلید دستگاه، یا آواز یا گام.