مجار
مَجار (Magyar)
(یا: مجارستانی) بزرگ‌ترین گروه قومی در مجارستان، با جمعیتی حدود۹۲ درصد. اکثر آنان کاتولیک‌اند. زبان مجارستانی به خانوادۀ زبانی اورالی[۱] تعلق دارد. تبار مجارها آمیخته‌ای است از نژاد اوگریک[۲] و ترک. آنان در ابتدا کوچ‌نشینانی بودند که در فاصلۀ رودخانۀ ولگا[۳] و کوه‌های اورال[۴] زندگی می‌کردند. مجارها در اواخر قرن ۹م به مجارستان وارد شدند و هون[۵]ها و اسلاو[۶]ها را از این کشور بیرون راندند. در قرن ۱۰م متعاقب نفوذ در اروپای مرکزی از امپراتور اوتوی اول در لشفلد آلمان، شکست خوردند و پس از اسکان‌یافتن به دین مسیح درآمدند. در قرون ۱۶ و ۱۷ تحت سلطۀ ترک‌ها و پس از آن زیر حکومت هاپسبورگ[۷]ها بودند و از ۱۸۶۷ به خودمختاری دست یافتند و در نهایت در ۱۹۱۸ استقلال پیدا کردند. نخستین سندی که کاملاً به زبان مجاری نوشته شده است به ۱۲۹۵م مربوط است و شامل ۳۰۰ کلمه می‌شود اما از قرن ۱۰م به بعد واژگان مجارستانی در نوشته‌های یونانی ـ بیزانسی و اسناد یونانی و لاتینی در مجارستان یافت می‌شود. امروزه مجارها مردمی یکپارچه و با زبانی واحدند اما هنوز هم در میان آن‌ها گروه‌های قومی ـ قبیله‌ای کوچکی نظیر سارکوز[۸]ها (در استان تولنا[۹])، ارمانساگ[۱۰]ها (در جنوب غربی بارانیا[۱۱]) چوکولی[۱۲]ها (در نزدیک کاپوشوار[۱۳])، پالوچ[۱۴]ها (در استان‌های شمالی) و ماتیو[۱۵]ها (در ناحیه مزوکووشت[۱۶]) مشاهده می‌شوند.