نورمبرگ، محاکمات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(تغییرمسیر از محاکمات نورمبرگ)

نورِمْبِرگ، محاکِمات (Nuremberg, trials)

پس از جنگ جهانی دوم، محاکمه ۲۴ تن از سران نازی به‌اتهام ارتکاب جنایات جنگی از نوامبر ۱۹۴۵ تا اکتبر ۱۹۴۶ در دادگاه نظامی بین‌المللی مشتمل بر چهار قاضی و چهار دادستان شامل یک قاضی و یک دادستان از هر یک از چهار کشور امریکا، بریتانیا، شوروی، و فرانسه تشکیل شد. پس از این دادگاه، دادگاه‌های دیگری در نورمبرگ وزیران آلمانِ نازی، رؤسای ستاد کل، فرماندهان بلند پایۀ ارتش آلمان، رهبران حزب نازی، اس‌اس‌، اسواران توفان[۱]، و گشتاپو[۲] را به‌اتهام ارتکاب جنایت در زمان جنگ محاکمه کردند. اتهامات عمدۀ مطرح در کیفرخواست عبارت بود از (۱) توطئه برای راه‌انداختن جنگ‌های تجاوزکارانه؛ (۲) قانون‌شکنی در دوران صلح؛ (۳) جنایات جنگی مانند بدرفتاری با غیرنظامیان و اسیران جنگی و کشتار آنان، اخراج غیرنظامیان از زادگاه خود و به بردگی کشاندن آنان، و کشتن گروگان‌ها؛ (۴) جنایت علیه افراد بشر، مانند قتل عام یهودیان و دیگران، بدرفتاری با مخالفان سیاسی و قتل عام آنان. از بین متهمان، کروپ[۳] به‌سبب بیماری محاکمه نشد؛ لای[۴] (۱۸۹۰ـ۱۹۴۵) در جریان محاکمه خودکشی کرد؛ و بورمان[۵]، که فراری بود، غیاباً به مرگ محکوم شد. فریچه[۶] (۱۸۹۹ـ۱۹۵۳)، شاخت[۷] (۱۸۷۷ـ۱۹۷۰)، و پاپن[۸] تبرئه شدند. هجده تن دیگر هر کدام به یک یا چند اتهام گناهکار شناخته شدند. هس[۹]، والتر فونک[۱۰] (۱۸۹۰ـ۱۹۶۰)، و رِدِر[۱۱] به حبس ابد؛ بالدور فون شیراخ[۱۲] (۱۹۰۷ـ۱۹۷۴) و آلبرت اشپیر[۱۳] (۱۹۰۵ـ۱۹۸۱) به بیست سال، نویرات[۱۴] (۱۸۷۳ـ۱۹۵۶) به پانزده سال، و دونیتس[۱۵] به ده سال زندان محکوم شدند. یازده تن باقی‌مانده که به دار آویخته شدند عبارت‌ بودند از هانس فرانک[۱۶] (۱۹۰۰ـ۱۹۴۶)، ویلهلم فریک[۱۷] (۱۸۷۷ـ۱۹۴۶)، گورینگ[۱۸] (که پیش از اعدام خودکشی کرد)، یودل[۱۹]، کالتنبرونر[۲۰]، کایتل[۲۱]، ریبنتروپ[۲۲]، روزنبرگ[۲۳]، فریتس زاوکل[۲۴] (۱۸۹۴ـ۱۹۴۶)، آرتور زایس اینکوارت[۲۵] (۱۸۹۲ـ۱۹۴۶)، و یولیوس اشترایشر[۲۶] (۱۸۸۵ـ۱۹۴۶). دادگاه نورمبرگ، اس‌اس و گشتاپو را سازمان‌های جنایتکار اعلام کرد.

 


  1. Sturmabteilung
  2. Gestapo
  3. Krupp
  4. Ley
  5. Bormann
  6. Fritsche
  7. Schacht
  8. Papen
  9. Hess
  10. Walther Funk
  11. Raeder
  12. Baldur von Shirach
  13. Albert Speer
  14. Neurath
  15. Dönitz
  16. Hans Frank
  17. Wilhelm Frick
  18. Goering
  19. Jodl
  20. Kaltenbrunner
  21. Keitel
  22. Ribbentrop
  23. Rosenberg
  24. Fritz Sauckel
  25. Arthur Seyss-Inquart
  26. Julius Streicher