مختصات کهکشانی

مُخْتَصّاتِ کَهْکِشانی (galactic coordinates)

در اخترشناسی، دستگاهی برای تعیین موقعیت اجسام آسمانی در کرۀ آسمانی، نسبت به استوای کهکشانی (دایرۀ عظیمه). عرض کهکشانی، با نماد b، برحسب درجه از استوای کهکشانی ( ْ۰=b) تا قطب شمال کهکشانی( ْ۹۰ =b) و قطب جنوب کهکشانی ( ْ۹۰ـ=b) اندازه‌گیری می‌شود. طول کهکشانی، با نماد l، از غرب به شرق برحسب درجه، ْ۰ تا ْ۳۶۰، و از نقطۀ ثابتی در صورت فلکی قوس، که تقریباً در مرکز کهکشان است، اندازه‌گیری می‌شود. اخترشناسان معمولاً برای بررسی توزیع ماده در کهکشان از مختصات کهکشانی استفاده می‌کنند.

---