مسجد جامع (شیراز)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


مسجد جامع (شیراز)
نام فارسی مسجد جامع (شیراز)
کشور ایران
استان فارس
موقعیت شیراز
کاربری مسجد

مسجد جامع (شیراز)

مسجد جامع

براساس کتاب شیرازنامه، بانی اولیۀ این مسجد عمرولیث صفاری، (۲۸۱ق)، بوده است. در دوره‌های بعد، اَبِش‌خاتون، آخرین حکمران اتابکان فارس، و سلطان ابراهیم‌میرزا، فرزند شاهرخ تیموری، و امام‌ قلی‌خان، والی فارس در زمان شاه‌عباس اول صفوی، بنا را مرمت و تجدید بنا کردند. باتوجه به توصیف ابن بلخی، صحن مسجد وسیع‌تر از امروز بوده است. به‌عقیدۀ دونالد ویلبر[۱]، مسجد از جهات شرق و غرب وسعت بیشتری داشته، و بناهای دیگری، شامل مدرسه، کاروان‌سرا، قرائت‌خانه و مریض‌خانه بدان پیوسته بوده است. شبستان‌های مسجد که با ستون‌های سنگی احداث شده بودند، براثر زلزله ویران شدند و بعدها با ستون آجری بازسازی گردیدند. در ۱۳۱۴ش، عمارت بیت‌المُصحَف در صحن مسجد مرمت و بازسازی شد. کتیبۀ معرّق سنگ و کاشی در پیشانی این عمارت، تاریخ ۷۵۲ق دارد. در ۱۳۲۱ش، مسجد را مرمت کردند. لوحه‌ای به‌شکل محراب، متعلق‌ به قرون ۵ یا ۶ق، از این مسجد به مسجد وکیل، و محرابی سنگی مربوط‌ به قرن ۸ق از این مسجد به موزۀ شیراز منتقل شده است.

 


  1. Donald Wilber