مسیح کاشانی، مسعود ( ـ کاشان ۱۰۶۶ق)

مسیح کاشانی، مسعود ( ـ کاشان ۱۰۶۶ق)
(یا: حکیم رکنای کاشانی؛ متخلص به مسیح، مسیحی و مسیحا) شاعر و پزشک ایرانی. پدرش پزشک شاه طهماسب اول صفوی بود. مسیح نیز پزشک و شاعر دربار شاه‌عباس اول صفوی بوده است. در ۱۰۱۱ق، به‌سبب خطایی که از او در درمان یکی از درباریان سرزد گرفتار خشم شاه شد و ناگزیر به هند رفت. در آن‌جا به دربار اکبر گورکانی و سپس جهانگیر گورکانی پیوست. در پادشاهی شاه‌جهان و با اجازۀ همو، در ۱۰۴۳ق به حج و از آن‌جا نیز به مشهد رفت و سرانجام به زادگاهش بازگشت. در قصیده‌گویی از خاقانی شروانی پیروی می‌کرد. کلیات اشعار او از قصاید، غزلیات، ساقی‌نامه و مثنوی‌های مجموعۀ خیال، یوسف ترکش‌دوز، قضاوقدر و شاه عباس را تا ۱۰۰هزار بیت نوشته‌اند. نصرآبادی گوید که ده دیوان او را دیده است. ضابطةالعلاج به عربی در پزشکی اثر دیگر اوست.