مسجدسلیمان، معبد

معبد مسجدسلیمان
نام فارسی	معبد مسجدسلیمان
کشور	ایران
نام‌های دیگر	صُفِّۀ مسجد سلیمان؛ بنای سَر مَسجِد
موقعیت	حاشیۀ شمالی شهر مسجدسلیمان
کاربری	معبد
مشخصات معماری	شش صفه با ارتفاع‌های مختلف، شبیه به معماری زیگورات
زمان ساخت	دوران تمدن الیماییدها

مسجدسلیمان، معبد

(یا: صُفِّۀ مسجد سلیمان؛ بنای سَر مَسجِد) بقایای سنگی صفه و معبدی باستانی، در حاشیۀ شمالی شهر مسجدسلیمان، در استان خوزستان. در ۱۹۴۸ رومن گیرشمن کاوش در آن‌جا را آغاز کرد و سپس کار خود را در سال‌های ۱۹۶۷ـ۱۹۷۲ ادامه داد. گیرشمن این معبد را اثری پارتی معرفی کرد، اما تحقیقات بعدی نشان داد که معبد مسجد سلیمان از آثار فرهنگی تمدن الیماییدهاست. بقایای معبد صفه‌ای است با سنگ‌های نتراشیده و خشکه‌چین، در چهار جهت اصلی، که از سمت غرب به کوه ختم می‌شود. این معبد از شش صفه با ارتفاع‌های مختلف تشکیل شده است که فقط با پلکان می‌توان به آن‌ها راه یافت و از این نظر شبیه معماری زیگورات است. در صفۀ پنجم پرستشگاه‌هایی ساخته‌اند که آن‌ها را هرکول و معبد بزرگ می‌نامند. بر سرستون‌های سنگی این معبد تصاویری از زنان حجاری شده است. از این معبد سکه‌های الیمایی به‌دست آمده است. نام شهر مسجد سلیمان برگرفته از این معبد است.