منسفیلد، کاترین (۱۸۸۸ـ۱۹۲۳)
مَنسْفیلد، کاترین (۱۸۸۸ـ۱۹۲۳)(Mansfield, Katherine)
| کاترین منسفیلد Katherine Mansfield | |
|---|---|
| زادروز |
ولینگتون ۱۸۸۸م |
| درگذشت | ۱۹۲۳م |
| محل زندگی | انگلستان |
| ملیت | نیوزیلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در لندن |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| آثار | برکت (۱۹۲۰)؛ گاردن پارتی (۱۹۲۳) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | جان میدلتون موری (همسر) |
(نام اصلی: کاتلین بوچَم[۱]) نویسندۀ اهل نیوزیلند. بیشتر عمر خود را در انگلیس به‌سر برد. ظرافت هنرمندانۀ وی منحصر به داستان‌های کوتاه، چون در یک پانسیون آلمانی[۲] (۱۹۱۱)، برکت[۳] (۱۹۲۰)، و گاردن پارتی[۴] (۱۹۲۳) نیست، بلکه در نامه‌ها[۵] و یادداشت‌های روزانۀ[۶] وی نیز مشهود است. منسفیلد به‌همان اندازه در پیشبرد تکنیک داستان‌های کوتاه مؤثر بود که جیمز جویس[۷] و ویرجینیا وولف[۸] در رمان. او دریافت که شرط دوام داستان‌های تخیلی بازساخت زندگی واقعی در آن‌ها است. یکی از پیشگامان بهره‌گیری از شیوۀ روایات داستان از زبان قهرمان اصلی است. در نزدیکی ولینگتون[۹]، نیوزیلند، متولد شد و در لندن تحصیل کرد. بعد از سفری ۲ ساله به موطن خود، به لندن بازگشت و نخستین داستان‌های کوتاهش را منتشر کرد. در ۱۹۱۳ با جان میدلتون موری[۱۰]، منتقد انگلیسی، ازدواج کرد. چندین اثر از وی به فارسی ترجمه شده است از جمله گاردن پارتی توسط نشر ماهی و آقای کبوتر و بانو توسط نشر چشمه.