مهین مادر خدایان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مِهین‌ مادر خدایان (Great Mother of the Gods)

الهۀ مادر و نماد حاصل‌خیزی زمین در ادیان باستانی خاورمیانه و سپس یونان و روم و غرب آسیا. در مقام نیروی زایای طبیعت با نام‌های بسیار پرستش می‌شد: آستارته[۱] (سوریه)، سِرِس[۲] (روم)، کوبِلِه[۳] (فریگیا[۴])، دِمِتِر[۵] (یونان)، ایشتر[۶] یا عشتر (بابل) و ایزیس[۷] (مصر).

 


  1. Astarte
  2. Ceres
  3. Cybele
  4. Phrygia
  5. Demeter
  6. Ishtar
  7. Isis